Eenzaamheid

Corona maakt mensen bang

In een artikel in De Standaard las ik dat Tele-Onthaal twintig procent meer oproepen kreeg. Vragen in verband met gezondheid, relaties en eenzaamheid. In 2019 kregen ze 332 oproepen, sinds de uitbraak van corona piekt dit over de 400. Mensen worden angstig. Ze zijn bang dat zij zelf of geliefden besmet zouden geraken door Covid-19. Veel van die mensen hebben verder geen psychosociale hulp nodig, maar zoeken een uitlaatklep. Tijdens deze lockdown zijn veel mensen hun sociaal net verloren. mantelzorgers, vrijwilligers, familieleden die vaak op bezoek kwamen of de uitstap naar de markt valt allemaal weg. Voor mensen die al vaak binnen zitten en niet veel volk over de vloer krijgt is dit zeer moeilijk. Dit is één van de redenen waarom er zoveel meer oproepen zijn. Het aantal 60-plussers neemt ook steeds toe.

Voor de ouderen in woon- en zorgcentra moet dit de hel zijn. Ikzelf heb mijn opa verloren aan corona en we hebben hem niet kunnen bezoeken. Vele ouderen zitten nu alleen in hun kamer of als ze geluk hebben in de living met enkele andere bewoners. Toch is de eenzaamheid aanwezig. Velen van hen genoten van die enkele keren dat er bezoek was. Nu valt dit volledig weg. Het moet voor hen ook angstaanjagend zijn om te weten dat de meeste besmettingen en doden in woon- en zorgcentra zijn. Ik zou mij ook niet veilig voelen om te weten dat er ieder moment een kans is om besmet te worden. 

De muren komen op je af

Zo beschrijven vele mensen hoe het voelt om alleen thuis te zijn. 1 op 5 gesprekken gaat over eenzaamheid. Eenzaamheid was al een groot probleem, maar nu deze tijden stijgt het nog meer. De muren komen op je af is een van de vaakst gehoorde zinnetjes. Mensen geraken over hun toeren.  Sommige bellers hadden in twee weken niemand gezien. Velen hebben de angst om terug in hun verslaving te vallen. Zij hadden nood aan sociaal contact. Het helpt hem om te stoppen, nu ze helemaal alleen zijn is de drang groter om te hervallen. Het aantal jongeren die bellen/chatten is met 30 procent gestegen. Ook zij zitten met eenzaamheid en angst.

My Grandfather

Walter Verbrugghe

Gisterenavond ben ik te weten gekomen dat mijn opa positief is getest op corona. Het was om 21h dat we een telefoon kregen van mijn tante, zij werkt in het rusthuis waar mijn opa verblijft. Ze vertelde ons dat opa hoge koorts had en allerlei symptomen vertoonde. Mijn tante heeft kunnen regelen om mijn opa te laten testen en zei dat ze er momenteel mee bezig waren. Om 22h belde ze terug om te vertellen dat hij positief testte op het virus. Ze hebben hem moeten afzonderen op een aparte kamer, zodat hij niemand zou kunnen besmetten.

Het was zeer moeilijk omgaan met deze informatie. Het was al moeilijk voor ons omdat we hem niet kunnen bezoeken. In deze moeilijke tijd hoort niemand alleen te zijn. Nu zit hij in een kamer alleen, waar ze alleen bij hem mogen komen wanneer ze volledig pak dragen. Daarnaast heeft hij ook nog eens parkinson en dementie. Voor mijn mama is het nog zwaarder. Ze heeft onlangs al haar moeder verloren, mijn oma dus aan kanker. Het is natuurlijk nooit volledig uitgesloten dat hij het niet zal overleven, maar we weten dat het een zeer kleine kans is. Het moeilijkste om mee om te gaan is, dat we hem niet mogen bezoeken. Hij zit nu alleen in een kamer, met gelukkig een raam zodat hij naar buiten kan kijken.

Ikzelf heb mij, die avond, afgezonderd op mijn kamer. Ik wou even niemand zien. Je hoort of ziet iedere dag in het nieuws nieuwe besmettingen en sterfte. Het slaat pas echt tot je door als het bij je is familie gebeurd. We weten niet hoe of door wie hij besmet is geraakt. Ik ben lang wakker gebleven, heb lang zitten nadenken. Je wil iets doen om het tegen te houden, maar je kan niets doen. Je kan er niet eens naar toe gaan om afscheid te nemen. We kunnen wel eens videochatten, maar zelf kan hij niet werken met een gsm. Je zou denken dat je sneller besmet zou raken wanneer je buiten komt. Ikzelf ga iedere dag eens naar buiten, soms met een vriend. Mijn opa zit alleen maar in zijn kamer en ziet een verpleegster of 2. Toch is hij diegene die is besmet. Ik weet niet hoe mijn opa reageert op de informatie. Misschien is hij het alweer vergeten of snapt hij niet wat de ziekte inhoudt. Ik hoop dat hij niet te veel pijn lijdt. Hopelijk kan ik hem nog eens zien.